Zmiana przekonań- jak osiągnąć jakakolwiek zmianę
ból odrzucenia
Źródło: http://www.apa.org/monitor/2012/04/rejection.aspx
praca jako sztuka?

“Everyone, every single person, has been a genius at least once. Everyone has winged it, invented, and created their way out of jam at least once.
If you can do it once, you can do it again.
Art, at least art as I define it, is the international act of using your humanity to create a change in another person. How and where you do that art is a cultural choice in the moment. No one wrote novels a thousand years ago. No one made videos thirty years ago. No one Twittered poetry three years ago.
There´s no doubt that certain sorts of art are easier to create. A warm smile to a stranger on an airplane at the right moment is an artistic endeavor that´s fairly easy for most of us to muster. Directing an Academy Award- winning film, on the other hand, is reserved for a select few. I´ll accept the fact that great novelists are born and made. But I don´t believe that you need to be an outlier to be an artist. “
Seth Godin, Linchpin
Prokrastynacja, czyli zrobie to jutro
The top 15 procrastination rationalizations
- Ignorance: "I didn't know I was supposed to do that."
- Skill deficiency: "I don't know how to do it."
- Apathy (1): "I really don't want to do this."
- Apathy (2): "It really doesn't make any difference if I put this off."
- Apathy (3): "No one really cares whether I do this or not."
- Apathy (4): "I need to be in the mood. I'm not."
- Fixed habits (1): "But I've always done it this way and it's hard to change."
- Fixed habits (2): "I know I can pull this out at the last minute."
- Fixed habits (3): "I work better under pressure."
- Inertia: "I just can't seem to get started."
- Frail memory: "I just forgot."
- Physical problems: "I couldn't do it; I was sick."
- "Appropriate" delays (1): "I'm just waiting for the best time to do it."
- "Appropriate" delays (2): "I need time to think this through."
- "Appropriate" delays (3): "This other opportunity will never come again, so I can't pass it up."
http://www.apa.org/gradpsych/2010/01/rationalizations.aspx
Krytyka...jak sobie z nią radzić?
Pierwszym krokiem do wyciągnięcia pozytywnej informacji zwrotnej z krytyki, jest przyznanie się do błędu. "Tak, rzeczywiście mogłam to zrobić lepiej", "tak, nie do końca zadbałam o szczegóły", itp. Nikt nie jest idealny...
Gdy juz potrafimy rozpoznać nasz błąd warto przyjrzeć się dokładnie temu, co można by poprawić: poświecić więcej czasu na przygotowanie, zdobyć więcej materiałów, czy może zrobić próbną prezentację w gronie przyjaciol. Jesli potrafimy rozponzac blad to teZ wiemy jak wygladalby stan idealny i z pewnosciA znamy metody by go osiagnac.
Jednak gdy krytyka pada z ust osoby, dla nas ważnej, ale może nie do końca widzianej przez nas jako autorytet? W takiej sytuacji zastanowiłabym się najpierw: dlaczego mnie to boli? Jeśli się z tym nie zgadzam to dlaczego pozwalam na to by taki niefortunny komentarz popsuł mi humor? Często możemy zaobserwować takie sytuacje w miejscu pracy, gdzie to złośliwy kolega wytyka nam małe poślizgnięcia. Dlaczego wiec przejmuję się komentarzami osoby, z ktorej zdaniem się nie liczę? Warto się nad tym zastanowić i może wtedy zrozumiemy, że tak naprawdę to nie chodzi o krytykę, tylko o to jak my czujemy się sami ze sobą.
Czy praca może być sztuką?

my life

Ale jak powiedzieć rodzinie, przyjaciołom, ze postanowiliśmy "szukać swojej drogi/ szczęścia" i nie chcemy już iść według wszechpowszechnego modelu- szkoła, ślub, kredyt, dzieci, emerytura ... i "gdzie to życie mi minęło"?
Myślę, ze najważniejszym krokiem w tym procesie jest zrozumienie tego, ze to jest nasze życie i to my decydujemy o tym, jak je przeżyjemy. Uderzyły mnie słowa jednej z moich klientek, gdy opowiadała o tym, jak kupiła mieszkanie tylko i wyłącznie dlatego, ze jej rodzice tego chcieli, chcieli by ona śledziła ich przykład, inwestowała, miała kredyt, by na starość.... dla niej ważne było tu i teraz a nie spokój za 40 lat... Jak często żyjemy przyszłością, którą wymyślają/ wymyślili dla nas inni? Jak ważne jest uwiadomienie naszym bliskim, ze to my wiemy najlepiej, co jest dla nas dobre. Oczywiście ważne jest wsparcie, ale bez przesady, tak by nie przerodziło się w ciągłe doradzanie i ocenianie kazdego naszego kroku.
¿Gdzie chcesz byc za 5 lat?
Jeden znajomy przeczytał mi swój, jak on to nazywa- osobisty dekalog. Dekalog, czyli lista rzeczy, które chciałaby osiągnąć w tym roku. Jednym z punktów była "satysfakcjonująca praca". Osiągalne? NIE! Taki cel to tylko wyłącznie powód frustracji. Dlaczego? Bo z jednej strony istnieje ten cel (bądźmy szczerzy-myślenie życzeniowe) a z drugiej strony mamy rzeczywistości, która często bywa bardzo odległa od ideału. Problem w tym, że w większości przypadków sami nie wiemy, co tak naprawdę oznacza ta "satysfakcjonująca praca".
Dlatego krok po kroku najlepiej zacząć zawężać krąg możliwości, tak by w końcu móc określić tą "idealną" i satysfakcjonującą pracę.
Six Principles of Change (BY psychologytoday.com )
- The belief that you can change is the key to change. This is not the powerlessness message of the 12 steps but rather the message of self-efficacy. Addictions are really no different from other behaviors—believing you can change encourages commitment to the process and enhances the likelihood of success.
- The type of treatment is less critical than the individual's commitment to change. People can select how they want to pursue change in line with their own values and preferences. They don't need to be told how to change.
- Brief treatments can change longstanding habits. It is not the duration of the treatment that allows people to change but rather its ability to inspire continued efforts in that direction.
- Life skills can be the key to licking addiction. All addictions may not be equal; the community-reinforcement approach, with its emphasis on developing life skills, might be needed for those more severely debilitated by drugs and alcohol.
- Repeated efforts are critical to changing. People do not often get better instantly—it usually takes multiple efforts. Providing follow-up care allows people to maintain focus on their change goals. Eventually, they stand a good chance of achieving them.
- Improvement, without abstinence, counts. People do not usually succeed all at once. But they can show significant improvements; and all improvement should be accepted and rewarded. It is counterproductive to kick people out of therapy for failing to abstain. The therapeutic approach of recognizing improvement in the absence of abstinence is called harm reduction.
Lustro czeka, zajrzyj
więc może warto zajrzeć w lustro... albo jeszcze głębiej- w serce. Poznać siebie i zaprzyjaźnić się z tym, kogo tam spotkamy.
A po głowie wciąż chodzi mi Kayah i jej piosenka "Lustro czeka". Nie znalazłam klipu, ale za to jest tekst:
wytęż wzrok
gdy człowieka jeszcze w sobie znajdziesz -
pokochaj go
wiem, ze nie jest łatwy
i trudno jest z nim dobrze żyć
chociaż sam wstydliwy
wcale nie na niby przynosi wstyd
Doskonały nie jest nikt
to jest tylko człowiek i
nie bądź już na niego zły
nie oceniaj zbyt surowo,
kochaj go
niech poczuje się jak młody bóg
wspomni sobie miłość znów
serce niech urośnie mu
niech i on kocha kogoś
Kochaj go...
Lustro czeka w oczy sobie zajrzyj
i wytęż wzrok
gdy człowieka jeszcze w sobie znajdziesz,
pokochaj go
wiem, że w słowo wchodzi ci
twoją dłonią rządzi i
chociaż głupi nie jest, głupstwa robi przecież
przynosi wstyd
Doskonały nie jest nikt
nie bądź już na niego zły
daj mu spokój przecież wy - jedno i to samo w sumie,
kochaj go
jak może go ktoś kochać i szukać może skarbów w nim
skoro przecież nawet ty tego dziś już nie umiesz
nie kochasz go
nie, nie
Lustro czeka w oczy sobie zajrzyj
i wytęż wzrok
gdy człowieka jeszcze w sobie znajdziesz (jeszcze w sobie znajdziesz)
pokochaj go (pokochaj go, pokochaj go)
kochaj go
MOJA KSIĄŻKA
Czy to możliwe, aby stać się szczęśliwym? Czy istnieją naukowe metody, które w tym pomagają?
TAK!!!! Czasem warto pomóc szczęściu. Teraz masz okazję. Zatem czy z niej skorzystasz? Szczęście to nie ślepy los. To świadome decyzje. Naucz się jak być szczęśliwym!Już można kupić moją książkę o szczęściu:
http://zlotemysli.pl/enpolacem,1/publication/show/10076/nauka-szczescia.html

5 sposobów na idealną pracę.
Z pewnością nie jest to dobry moment na szukanie idealnej pracy, bo przecież mamy kryzys. Podczas kryzysu wszystko jest inaczej i ludzie też zachowują się inaczej i jeszcze bardziej okładają wszystko na “później”, gdy przyjdą inne czasy.
Ja jednak uważam, że nie ma lepszego momentu na zmiany, niż teraz, dzisiaj, od zaraz. Nie trzeba od razu wprowadzać drastycznych zmian, można przecież zacząć od małych kroków. Jednak jeśli jeszcze nie wiesz, jaka praca dodaje ci skrzydeł, sprawia, że lubisz poniedziałki, to jest kilka metod, które możemy wykorzystać.
1. Zaprojektuj twoje idealne życie.
Nie ważne czy zrobisz to poprzez rysunki, obrazki, wycinanki z gazet, a może poprzez piosenkę, opowiadanie, czy wiersz, znajdź taką metodę, która najbardziej ci odpowiada i zaprojektuj swoje idealne życie. I nie opieraj się na tym, jakie jest ono teraz, nie ograniczaj swojej wyobraźni, twórz tak, jakby wszystko było możliwe. Później przyjdzie na to czas, by ocenić, co jest realne a co nie, na tym etapie jednak skup się na fantazjowaniu.
Zastanów się nad najważniejszymi dla ciebie kwestiami:
Gdzie chcesz mieszkać?
Kim chcesz być?
Z kim chciałbyś spędzać jak najwięcej czasu?
Jak będziesz spędzać czas wolny?
Jak wyglądałby twój “normalny dzień”?
2. Zapytaj przyjaciół.
Zapytaj rodzinę i przyjaciół, osoby, które dobrze cię znają, co według nich robisz najlepiej. Gdyby mieli napisać o tobie artykuł, do jakiego czasopisma najlepiej by się nadawał?
Równolegle ty sam zastanów się na tym, co chciałbyś od nich usłyszeć, na okładce jakiej gazety chciałbyś się zobaczyć?
3. Znajdź 5 alternatywnych zawodów.
Wyobraź sobie, że zawód, który aktualnie wykonujesz przestaje istnieć. Jakie inne zajęcia chciałbyś wykonywać? Stwórz listę 5 alternatywnych zawodów, które cię interesują. Nie przejmuj się wykształceniem, czy doświadczeniem, które potrzebujesz by te zajęcia wykonywać, skup się jedynie na tym, co wydaje ci się ciekawą profesją. Pomyśl, o tym kim chciałeś zostać jako dziecko... jakie zawody wzbudzają w tobie podziw, tak że kiedy słyszysz, że ktoś wykonuje dane zajęcie, myślisz, że też byś chciał pracować właśnie w tej dziedzinie.
4. Wykorzystaj “przepływ”.
Mihaly Csikszentmihalyi- psychologa pozytywny, w swojej teorii przepływu “flow”, mówi o tym, że największą radość odczuwamy, gdy wykonujemy zajęcia, które pochłaniają nas do reszty, tak że nawet nie zdajemy sobie sprawy z upływającego czasu. Jeśli jeszcze nie wiesz, co jest twoim “przepływem” to ustaw sobie 30 losowych przypomnień w telefonie. Za każdym razem, gdy zadzwoni alarm zapisz to, co robiłeś w danej chwili i stopień satysfakcji, jakie to działanie ci sprawiało. To proste ćwiczenie może ci pomóc odnaleźć twoją pasję.
5. Rób to co lubisz, nawet jeśli ci za to nie płacą.
Nawet jeśli nie znalazłeś idealnej pracy, to na pewno są czynności, pasje, które lubisz wykonywać. Jeśli na przykład jesteś księgowym, a zawsze marzyło ci się zostać malarzem, to nie rzucaj od razu twojej pracy, tylko zacznij od malowania po pracy. Spróbuj zapisać się na warsztaty albo kursy dokształcające cię w dziedzinie, którą lubisz. Spotkaj się z kimś, kto dany zawód wykonuje i zobacz, czego możesz się od niego nauczyć, w czym pomóc. Bądź otwarty na wszelkie, nawet te małe możliwości zagłębiania wiedzy w danej dziedzinie. W ten sposób będziesz coraz bardziej przybliżać się do wykonywania twojej ulubionej czynności zawodowo.